Connected, but alone?
If we don't teach our children to be alone they will only learn to be lonely.
Ted omschrijving:
As we expect more from technology, do we expect less from each other? Sherry Turkle studies how our devices and online personas are redefining human connection and communication — and asks us to think deeply about the new kinds of connection we want to have.
Mijn mening:
Mij doet dit sterk denken aan een ex-vriendin van me. Met deze vrouw heb ik 2,5 jaar samen gewoond ongeveer en zij gaf de voorkeur aan communicatie via tekst, in die tijd was dit voornamelijk IRC (Internet Relay Chat). Met haar heb ik dus ook het DrLnet IRC netwerk opgericht in 1999 (dit bestaat nog steeds). In die tijd kwam zij inderdaad met de stelling dat als je alle communicatie via chat afhandelde dat je dan veel rustiger kon nadenken over wat je zou zeggen en het er altijd op kon gooien dat je het misschien onhandig verwoord had in de tekst maar dat dat toch echt niet was wat je bedoelde. Mensen denken meer en meer zo, maar zoals in de Ted Talk ook al gezegd word leren we mensne hierdoor niet echt meer kennen, schermen we onze belangrijkste gevoelens af en is onze aandacht altijd over meerdere dingen verdeeld.
Ik was altijd iemand die de chat voorrang gaf op de mensen die bij mij op bezoek waren, het gebeurde toen regelmatig dat ik én aan het luisteren was naar iemand én tegelijkertijd zat te typen of te lezen omdat ik ook met een chat sessie bezig was en regelmatig zelf met meerdere chat sessie tegelijk. De laatste jaren heb ik geleerd dat chatten een leuke toevoeging is en het makkelijk maakt om contacten te onderhouden die wat verder weg wonen maar dat het tegelijkertijd absoluut geen vervanging is voor een echt gesprek.
Dit heeft er voor gezorgd dat ik langzamerhand heb geleerd om in chats te zeggen dat ik bezoek heb en niet verder wil chatten. Hierdoor kan ik mijn volledige aandacht bij de chat houden als ik alleen ben en als ik niet alleen ben mijn volledige aandacht aan mijn bezoek schenken. Ik merk dat ik hierdoor betere omgang met mensen heb en zij ook met mij. Je leert elkaar echt kennen als je niet steeds met je telefoon of computer of andere mobiel internet apparaat bezig bent.
Natuurlijk ben ik hier ook niet perfect in, als mijn telefoon bliept dat er een berichtje is vind ik het ook heel moeilijk om dit te negeren en ga ik vaak toch even kijken. Gelukkig heb ik wel geleerd om dan eventuele reacties kort te houden en direct duidelijk te maken dat ik geen tijd heb. Niet iedereen snapt dit en sommige mensen gaan dan gewoon door met berichtjes sturen. Enkele maanden geleden nog zou ik dan doorgegaan zijn met antwoorden, tegenwoordig negeer ik opvolgende berichtjes, ik heb tenslotte al gezegd dat ik geen tijd heb en als het heel erg dringend is kunnen mensen mij wel bellen.
Ik ben en blijf een ICT-er en ik ben groot voorstander van nieuwe technieken (mits juist ingezet en toegepast) maar als mens zijnde zou ik iedereen willen oproepen om vooral niet je echte leven en interacties met je familie en vrienden te laten verstoren door de mobiele opties die we ondertussen hebben.