Vriendschap en betrouwbaarheid

Dus, gisteren kwam mij wat ter oren....

 

Wat vooraf ging

Ongeveer 2 jaar geleden was er een vrouw in mijn leven die met wat problemen qua huisvesting zat, ik heb haar hier opgevangen. Na verloop van tijd werd ik verliefd op haar en zij op mij. Wij hebben kortstondig een relatie gehad, nog geen week. Ze had toen het heerlijke fatsoen om die relatie af te breken op de dag dat ik mijn oma begraven had. Ondanks dat heeft ze hier nog een tijdje gewoond waarbij ze hele vage signalen naar mij toe gaf.

Ten eerste sliep ze nog steeds met mij in een bed. Ging mij kietelen en met mij stoeien terwijl we beide niets anders droegen dan een onderbroek en nog in bed lagen. Liep graag hand in hand met mij te wandelen en bleef mij vertellen hoe geweldig lief ik wel niet was en dat ik vooral als ze een eigen huis had bij haar langs moest komen en moest helpen met inrichten en bij haar moest komen slapen.

Verwarrende signalen van iemand die geen relatie en geen seks met je wil en zegt alleen vrienden te willen zijn right?

Na enige maanden op deze manier door gekabbeld te zijn waarbij ik voornamelijk een houding had van 'ik zie wel waar het heen gaat', gingen we een dag naar de dierentuin met wat andere mensen. Juist die dag liep ze de hele tijd hand in hand met mij. Deed heel flirterig, in ieder geval genoeg zodat vrienden van mij die er bij waren er van overtuigd waren dat wij een relatie hadden. Toen we 's avonds hier thuis met ons tweeën waren kwam ze opeens met de opmerking dat ze toch wel was opgehouden met net te doen alsof ze een relatie met mij wou. Hierop begon ik te lachen en zei: "in je woorden wel, in je gedrag niet."

Kennelijk vond ze dit niet leuk om te horen want de volgende dag besloot ze bij haar ouders te gaan wonen en niet meer bij mij. Maar dat lag niet aan mij hoor, ze vond mij nog steeds erg aardig. Prima. Na een week of zo vraag ik haar via sms of ze zin heeft om langs te komen. Ik krijg sms terug de volgende dag dat ze geen contact meer wil, maar het lag nog steeds niet aan mij hoor.

Ik heb dit laten gaan, na ongeveer 3 maanden heb ik haar gevraagd haar fiets uit mijn schuur te komen halen en verder heb ik me op de vlakte gehouden. Toen ze haar fiets kwam ophalen had ze haar vader en broer bij zich, kennelijk bang dat ik boos was of iets dergelijks. Ondertussen deed ze weer poeslief en zei ze dat ze snel contact met me op zou nemen.

Weer hoorde ik maanden niets, ik liet het een beetje gaan tot december 2012, toen dacht ik nog even aardig te zijn en haar een e-mailtje te sturen voor haar verjaardag. De dag daarna kwam ze online op msn en sprak mij aan. Vertelde mij hoe geweldig ze het vond dat ik haar een e-mailtje had gestuurd en vroeg na een uurtje gezellig chatten of ze langs mocht komen. Hier heb ik even over geaarzeld maar ik durfde het wel aan, ik was zeker niet meer verliefd op haar en dacht dat er misschien nog een leuke vriendschap zou kunnen ontstaan.

De dag dat ze langs zou komen stond er kort berichtje dat ze ziek was en snel weer contact zou opnemen met me voor een nieuwe afspraak. Prima, ik heb haar beterschap gewenst en afgewacht.

 

Recenter

Voorspelbaar genoeg hoorde ik niets meer tot vorige maand. Vorige maand sprak ze mij aan op Facebook, weer leek ze helemaal blij te zijn om mij te spreken en deed ze heel aardig tegen me en eindigde het gesprek met dat ze mij binnenkort weer zou aanspreken. Natuurlijk hoorde ik hierna niets meer tot gisteren. Maar gisteren hoorde ik niets van haar, nee, ik hoorde iets van verschillende kennissen van mij. Ik hoorde dat zij bij een of andere club was waar wat mensen zitten die ik ook ken. Het blijkt dat ze daar verteld dat ik zo onbetrouwbaar ben en drammerig doe over een relatie.

 

Boos

Misschien heb ik indertijd inderdaad drammerig gedaan, misschien is dit alleen maar haar interpretatie hiervan, dit weet ik niet en wil ik in het midden laten. Maar onbetrouwbaar? Ik heb dit mens opgevangen zodat ze een plek had om tot rust te komen zonder er iets voor terug te vragen. Ik heb haar met haar verwarrende signalen met mijn gevoelens laten spelen zonder er iets van te zeggen. Ik heb haar geholpen te dealen met vervelende webshops en juridische brieven schrijven zonder iets terug te willen. En nu ben ik onbetrouwbaar en moet ze dat aan mijn kennissen die zij zelf nauwelijks kent gaan vertellen?

Ten eerste toont ze zichzelf een ondankbare hond hierdoor. Ten tweede zegt ze meer over zichzelf dan over mij door dit zo te vertellen bij een groep mensen waarvan ze er maar een paar wel eens eerder heeft ontmoet en de rest niet kent.

Maar finally maakt mij dit verschrikkelijk boos. Dit is de zoveelste persoon in mijn leven waar ik meerdere keren voor klaar heb gestaan, het verwarrende gedrag van voor lief heb genomen en gewoon alle vage acties van vergeven heb zonder ook maar iets over mijn frustratie te uiten en weer word ik op zo een manier bedankt?

Dit soort mensen zijn het aankijken gewoon niet eens waard moet ik constateren.