Covid

We weten allemaal, Covid is een zeer vervelende ziekte. De afgelopen jaren heb ik het gelukkig weten te ontlopen, ongeveer 4 weken geleden kwam daar opeens verandering in. We zouden met de familie naar de verjaardag van mijn oudste neefje, de jongen was recent 20 geworden en aangezien ik de meeste van zijn verjaardagen gemist heb de afgelopen 20 jaar wou ik er graag bij zijn.

Ik werd 's ochtends gebeld door mijn vader dat hij er niet bij ging zijn, hij kwam net terug van een cruise en had daar Covid opgelopen helaas. Aangezien mijn vader niet meer de jongste is maakte ik mij best zorgen om hem, achteraf gezien was dit niet nodig, bij hem was het een heel mild verloop. Zelf ben ik wel naar de verjaardag gegaan, dit was op zaterdag.

Ziek

Maandag avond kreeg  ik een kriebel in mijn keel en heb ik merendeel van de nacht wakker gelegen te hoesten, dinsdag ochtend heb ik mij ziek gemeld op mijn werk en heb ik een test gedaan, deze was negatief. Ik voelde me ook niet heel slecht, voornamelijk last van mijn keel en hoesten. In de loop van de dag kreeg ik ook hoofdpijn. Gelukkig wou Nakisha wel wat boodschappen bij mij afleveren zodat ik me daar geen zorgen over hoefde te maken.

Woensdag ochtend werd ik wakker met enorme hoofdpijn, keelpijn, verstopte neus en in general een zwaar gevoel van ellendig zijn. Weer een test gedaan, binnen 3 minuten was deze positief. Ik hoorde die dag dat mijn broer zijn vrouw ook positief getest was, de dag er na hij en zijn kinderen ook. Ook voor hun verliep het verder gelukkig erg mild. Op deze dag hoorde we ook dat onze oom ziek was, later werd bevestigd dat het om Covid ging, hij was niet bij de verjaardag en niet met ons in contact geweest want hij woont in Rotterdam.

Zelf heb ik me zelden zo ellendig gevoeld, zelfs niet toen ik als puber met spoed naar het ziekenhuis moest omdat ik een zware longontsteking had. Dagen lang zulke erge hoofdpijn dat ik niet eens kon lezen of serie kijken, eigenlijk kon ik alleen slapen. Ik heb geleefd op thee met honing en pap met honing. In het weekeinde werd de hoofdpijn eindelijk dragelijk maar was ik nog steeds heel erg ziek.

Die zondag hoorde dat het erg slecht ging met mijn oom, hij had al 2 dagen niet gegeten en nauwelijks gedronken. Mijn tante begon ook keelpijn te krijgen. De volgende dag bleek zij inderdaad ook Covid te hebben. Ik zelf was nog steeds ellendig maar kon in ieder geval weer wat beter voor mezelf zorgen omdat niet meer elke beweging voelde alsof er een complete fabriek in mijn hoofd stond te schudden.

Uitvaart

In de nacht van maandag op dinsdag stond ik rond 3:20 op om naar de wc te gaan en toevallig kwam precies toen het bericht van mijn tante dat mijn oom die nacht was overleden aan Covid. Een reanimatie poging mocht niet meer baten. Dit was natuurlijk verschrikkelijk nieuws, vooral voor mijn tante. De dagen daarop moest er een uitvaart geregeld worden terwijl zij steeds zieker werd.

De dinsdag een week later was de uitvaart, inmiddels was mijn tante opgenomen in het ziekenhuis met Covid en dubbele longontsteking, hierdoor heeft zij de uitvaart van haar man moeten missen wat natuurlijk verschrikkelijk is. Zelf was ik gelukkig weer beter en kon ik er heen alleen was ik nog steeds de hele tijd erg moe, nu nog trouwens, gelukkig was chasalin zo aardig om met mij mee te gaan zodat we om de beurt konden rijden en kon ik daardoor er wel bij zijn, ik ben chasalin hier echt immens dankbaar voor. De uitvaart was in kleine kring. Het was een mooie dienst verder maar het was wel zwaar om afscheid te nemen, ik was altijd heel erg dol op deze oom.

Herinneringen

Jaren lang ging ik altijd met deze oom naar het Caribische midzomer carnaval in Rotterdam, ik heb hier echt verschrikkelijk leuke herinneringen aan. Ook gingen we vaak samen naar de film, of gewoon door Rotterdam heen struinen. Ook dierentuin Blijdorp werd heel vaak bezocht aangezien die zowat om de hoek lag.

Toen ik als puber interesse kreeg in muziek instrumenten kreeg ik van hem zijn oude gitaar. Een gitaar die later nog gejat is, na een jaar blauw geverfd weer terug kwam omdat de dief spijt had gekregen en uiteindelijk werd de gitaar door mijn moeder zo neergezet dat hij viel en in 2 stukken lag. Ik heb lol gehad met die gitaar en peentjes gezweet dat mijn oom er achter zou komen dat ik hem had laten jatten.

Toen ik mijn liefde voor racefietsen duidelijk had gemaakt en vertelde dat ik een oude racefiets had opgeknapt kreeg ik van hem een prachtige racefiets die ik nog steeds heb. Ik heb minstens 15 jaar alles op die racefiets gedaan, naar mijn werk, naar feestjes, zodra ik verder moest dan de winkel dan deed ik het op die mooie Peugeot racefiets. Inmiddels heb ik een andere fiets moeten kopen uit noodzaak maar de Peugeot gaat niet weg, het is heerlijke fiets. Ik ben nog steeds op zoek naar nieuwe tandwielen voor dit model en ga hem dan zeker weer opknappen.

Ook als mijn oom en tante naar Drouwen kwamen ging ik vaak wandelen met mijn oom, hij kon dan uren lang foto's maken, wat ik als kind soms best lastig vond want zoveel geduld had ik niet. Maar toen ik wat ouder werd begon ik steeds meer begrip te krijgen voor de kunst van het fotograferen en dat het soms lastig was om iets goed op de foto te krijgen.

Ik kan uren doorgaan over de leuke en grappige momenten met mijn oom en ook over de momenten dat hij heerlijk aan het mopperen was, want dat kon hij. Sommige mensen vonden dat vervelen, ik vond het vaak alleen maar grappig.

Afscheid

In het kort, oom Pleun, ik mis je, ik zal je blijven missen en ik vind het echt heel erg jammer dat je er niet meer bent. Ik hoop dat het je goed gaat in het hiernamaals en dat je daar een lekker biertje kunt drinken en wie weet zien we elkaar in een volgend leven weer. Helaas is dit voor nu het afscheid.